با حضور دکتر محمدی رئیس کرسی علوم سیاسی و روابط بینالملل، دکتر علیخانی، دکتر پوراحمدی، دکتر برزگر، دکتر صدرا، دکتر اخوان کاظمی، دکتر عیوضی و دکتر دهقانی برگزار شد.اعضای حاضر در این نشست علمی با برگزاری دو پیش‌کرسی با عناوین «امنیت در نظام سیاسی اسلام» و «اسلام و نظریههای روابط بینالملل» موافقت کردند.
در ابتدای جلسه دکتر اخوان کاظمی، خلاصه‌ای از طرحنامه «امنیت در نظام سیاسی اسلام» را ارائه کرد و اساتید حاضر در جلسه با توجه به مطالعه خود بر روی طرحنامه مذکور، نظرات خود را مطرح کردند.
دکتر ملکوتیان استاد دانشگاه تهران از موضوع طرحنامه استقبال کرد و از صاحب طرحنامه سئوال کرد: آیا معنای واژه امنیت همان معنایی است که در فرهنگ ما به کار می رود یا معنای رایج در کشورهای غربی است؟ زیرا در غرب هم امنیت برقرار است و لازم است تفاوت‌ها، مزایا و معایب امنیت در فرهنگ ما و فرهنگ غربی که مبتنی بر قدرت، زور و شخص است مقایسه و ارزیابی شود.
این استاد دانشگاه در ادامه افزود: طرح «امنیت در نظام سیاسی اسلام» یک نوآوری است اما اگر در چارچوب و شاکله نظریه قرار گیرد امکان طرح به عنوان کرسی نظریه پردازی را نیز دارد.
دکتر پوراحمدی عضو دیگر حلقه علوم سیاسی و روابط بین الملل، طرحنامه مذکور را یک نوآوری دانست و اظهار کرد: طرح امنیت در نظام سیاسی اسلام، طرح خوبی است و الگوی مشخصی در خود دارد اما طبق تعاریف متعدد از نظریه، فرمول‌های خاصی برای فهم تحولات محیطی لازم است که در طرحنامه ذکر نشده‌اند و شاید علت آن، عملیاتی نشدن طرح مورد نظر باشد.
دکتر علیخانی استاد دانشگاه با اشاره به شاخه‌های ذکر شده از امنیت، خاطر نشان کرد: در این طرحنامه امنیت اسلامی، اقتصادی، محیط زیست، قضایی و ... ذکر شده و هدف نهایی نظریه امنیت اسلامی، یک مفهوم کلی است اما امنیت اقتصادی و اجتماعی کاملاً تخصصی هستند و هر دو بخش، اقتضائات خاصی دارند بنابراین پیشنهاد می شود صاحب طرحنامه، بر روی امنیت سیاسی در اسلام متمرکز شود.
این مدرس دانشگاه در ادامه به ویژگی مهمی از نظریه اشاره کرد و گفت: یکی از ویژگی‌های نظریه، عملی شدن آن در برهه‌ای از تاریخ است هم‌چنین به نظر می رسد تقسیم بندی مباحث این طرحنامه ضروری باشد.
دکتر برزگر استاد دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به جدید بودن ایده، بیان کرد: طرح این ایده بر اساس آیات و روایات اسلامی، برای اولین بار رخ داده است اما انتظارات بیشتری از یک نظریه وجود دارد. علاوه بر این ادعای طرح به صورت جزئی‌تر مطرح شود زیرا در صورت طرح مدعای کلی، در اثبات گزاره و فرضیه با مشکل مواجه می شویم.
دکتر صدرا استاد دانشگاه تهران در ادامه جلسه اظهار داشت: این طرحنامه یک نوآوری کامل است و ظرفیت مطرح شدن در قالب نظریه‌پردازی و در سطحی بالاتر- نظریه‌سازی را دارد.
دکتر عیوضی استاد دانشگاه بین المللی امام خمینی نیز طرحنامه «امنیت در نظام سیاسی اسلام» را با توجه به طرح بحث و رویکرد جدید، نوآوری دانست .
دکتر دهقانی استاد دانشگاه علامه طباطبایی نیز موافقت خود را جهت برگزاری جلسه پیش‌کرسی برای طرحنامه مذکور اعلام کرد. سپس داوران و ناقدان اجلاسیه پیش کرسی برای طرحنامه «امنیت در نظام سیاسی اسلام» تعیین شدند.
در ادامه جلسه دکتر دهقانی خلاصه ای از طرحنامه خود با عنوان «اسلام و نظریههای روابط بینالملل» را در چهار بخش تبیین کرد.
در بخش بعدی این جلسه، اساتید حوزه علوم سیاسی و روابط بین الملل درباره طرحنامه مذکور تبادل نظر کردند.
دکتر ملکوتیان در خصوص طرحنامه فوق سوال کرد: آیا این طرحنامه، نظریه‌ها و دیدگاه‌های متفاوت کنونی در نظام بینالملل را شرح می‌دهد یا به دنبال یک نظام آرمانی در حوزه بینالملل است؟
دکتر برزگر با بیان اینکه رأی اسلام و مسلمین بایداز یکدیگر جدا شوند، اظهار کرد: دیدگاه اسلام، در آیات و روایات یکی است اما این دیدگاه چگونه با محتوای طرحنامه تطبیق داده شده است؟ هم‌چنین به نظر می رسد محدود کردن نسبت اسلام و روابط بینالملل در این طرح، ضروری باشد.
دکتر صدرا طرح مذکور را نوآوری دانست و متذکر شد: این طرح، به کار بیشتری نیاز دارد؛ زیرا در حوزه روابط بینالملل، خلاء مبانی نظری داریم ولی در حوزه فن سیاست کار زیادی انجام شده است بنابر این، طرحنامه مذکور می‌تواند بر روی مبانی نظری مکتب بحث کند.
دکتر اخوان کاظمی نیز ضمن تقدیر از طرح «اسلام و نظریههای روابط بین الملل» و ضرورت پرداخت به چنین موضوعاتی، رویکرد طرح مزبور را نقادی نظریه های مهم روابط بین الملل دانسته و اظهار کرد: طرح بیشتر جنبه نقادی و نقد نظریه ای دارد و در حوزه نظریه های روابط بین الملل اسلامی فاقد نوآوری و رویکرد تاسیسی است و منابع قرآنی و روایی در این بررسی انفعالی مغفول انگاشته شده است.
دکتر عیوضی عضو دیگر این حلقه سه مورد اول از مباحث طرحنامه را نقد و موردچهارم را در صورت بسط، نوآوری دانست.
دکتر پوراحمدی نیز طرحنامه را به دو بخش تقسیم کرد و گفت: بخش اول، نقد نظریههای روابط بینالملل و قسمت دوم درباره مبانی ارائه یک نظریه اسلامی است که جنبه کلیدی دارد، سومین بخش نیز یک بحث انتقادی و قسمت آخر طرح، نوآوری است.
این طرحنامه نیز طبق اکثریت آراء، به جلسه پیش کرسی راه پیدا کرد و داوران و ناقدان آن انتخاب شدند.
لازم به ذکر است اطلاعات این خبر مورد تایید کارشناس علمی حلقه- محمد نظری است.